Gratowanie jest to zabieg niezbędny podczas wielu procesów produkcyjnych. Większość tych procesów związanych jest z obróbką stali. Stal wykrawana precyzyjnie na prasie hydraulicznej lub cięta posiada ostre krawędzie oraz zadziory. Te zadziory to właśnie grat. Grat stwarza zagrożenie dla pracowników, stanowi problem podczas pomiaru zgodności wymiarowej na maszynach 3D oraz bywa bardzo niepożądany jeśli idzie o funkcjonalność składanych mechanizmów (grat (nawet niewielki) może ulec skruszeniu i może zablokować precyzyjny mechanizm). Aby pozbyć się zadziorów stosuje się różne metody gratowania. Do jednych z najczęściej wykorzystywanych maszyn należą polerki wibracyjne.
Obróbka powierzchni metali za pomocą polerek wibracyjnych
Polerki wibracyjne są stosowane bardzo szeroko, głównie z powodu dużej wydajności. Innym argumentem do ich stosowania jest szeroki wachlarz parametrów jaki możemy dobrać. Same maszyny również są bardzo zróżnicowane. Generalna zasada działania polerek, polega na wprawianiu obrabianych detali w środowisku ciernym w trzy rodzaje ruchu. Pierwszy zakres to drgania pionowe, drugi to ruch posuwisty wzdłuż obwodu wibratora, natomiast trzeci to ruch kołowy w objętości czaszy. Maszyny różnią się między sobą:
- ilością komór: występują głównie jednokomorowe i dwukomorowe. W pierwszej komorze dochodzi do szlifowania, natomiast w drugiej do suszeni. Polerki jednokomorowe zazwyczaj szlifują metodą detal – detal, a suszenie odbywa się za pomocą gorącego powietrza;
- objętością komór: zazwyczaj są dopasowywane pod kątem planowanej wydajności, wielkości partii produkcyjnej oraz wielkości detali;
- zakresem wibracji: częstotliwość wibracji jest dobrana pod kątem intensywności obróbki oraz średniej statystycznej wielkości usuwanego gratu;
Parametry obróbki możemy dobierać za pomocą:
- ilości oraz rodzaju kształtek ciernych (lub ich braku);
- rodzaju używanej chemii technologicznej;
- czasu obróbki;
- częstotliwości wibracji;
- stosunkiem ilości kształtek do ilości wsadu detali obrabianych;
